Mamy pracować w grupie zdalnie przez cały semestr - perspektywa studenta

Praca w grupach, dotychczas stanowiąca ciekawe urozmaicenie zajęć w kształceniu zdalnym może nastręczać studentom problemów. Podział w grupy na pierwszych zajęciach, spotkania w wydziałowej bibliotece albo kawiarni w pobliżu uczelni wydawały się naturalnym działaniem w celu realizacji projektu. Jak więc sprawnie realizować projekt zdalnie?

Przede wszystkim, zwłaszcza jeśli nie mieliście wraz z innymi członkami grupy wcześniej takiej możliwości, zacznijcie od poznania się - oprócz przedstawienia się i wymieniania mailami, warto także spisać swoje numery telefonów. Zbyt często polecamy obecnie na kontaktach przez media społecznościowe, a nagłe sytuacje, związane z chorobą bądź problemami technicznymi, mogą wymuszać na nas pilny kontakt.

Warto podczas pierwszej rozmowy zaznaczyć też kto dobrze czuje się w jakim obszarze i mając to na względzie podzielić się pracą. Oczywiście problematyczna może być sytuacja, w której do jakiegoś obszaru nie będzie chętnych, jednak jeśli nauczyciel akademicki przedstawił jasne wymagania to podział powinien pójść sprawnie, choć pewnie nie wszyscy będą równie usatysfakcjonowani.

Wszystkie cele, które chce się osiągnąć w wyniku pracy grupowej, należy rozbić na jak najmniejsze zdania. Przykładowo, jeśli chcemy zrealizować badanie, najpierw należy wybrać tezę bądź hipotezę do weryfikacji, stworzyć odpowiednie narzędzie, przetestować je, znaleźć ankietowanych (co będzie uzależnione od doboru hipotezy oraz narzędzia), podsumować wyniki i przedstawić je w formie raportu. Każdy z tych kroków można rozbić na jeszcze mniejsze zadania - np. na wybór tezy może składać się: przesłanie przez każdego członka grupy 5 propozycji, ocena każdej propozycji na skali od 1 do 5, weryfikacji dostępności literatury nt. najwyżej ocenianych propozycji i ustalenie grupowo, który z tematów będzie realizowany. Wyznaczenie tych małych zadań umożliwi bezproblemowe przejście przez cały proces, bo dzięki temu nie umknie nam - na tym przykładzie - fakt, że ktoś już zrobił identyczne badanie rok wcześniej i jest ono opisane w literaturze.

Warto w grupie wyznaczyć daty, które będą nieprzekraczalnymi terminami przygotowania pierwszej wersji swojego projektu. Tu, zachowując margines bezpieczeństwa, proponowałabym wyznaczyć je z odpowiednim odstępem od rzeczywistego terminu ostatecznego, tak by mieć czas na zapoznanie się z pracą reszty grupy i odniesienie się w celu uzupełnienia. Zwłaszcza istotne jest trzymanie się terminów w przypadku, gdy trzeba zamknąć zadania od jednej osoby, by kolejna mogła rozpocząć realizację swoich - np. jedna osoba ma zaprojektować kwestionariusz badania, a druga stworzyć ankietę na tej podstawie. W tym wypadku nawet jednodniowe opóźnienia mogą poważnie zaważyć na ostatecznej terminowej realizacji projektu.

Pomocne w tym zakresie są narzędzia umożliwiające pracę zdalną na wspólnym dokumencie - zarówno MS Teams, jak i pakiet G-suite dają takie możliwości. Warto korzystać z funkcji wstawiania komentarzy, które mogą być skierowane do autora danego fragmentu, jak i z trybu sugestii, tak by zaznaczać dokładnie miejsca, w których ingeruje się w pierwotną wersję tekstu.

Jeśli projekt składa się z wielu elementów i jest bardzo rozłożony w czasie - warto wprowadzić stały termin spotkań online, których częstotliwość jest uzależniona od projektu. W przypadku naprawdę zaawansowanych projektów, składających się z dużej liczby współdziałających ze sobą zdań, warto wyznaczyć takie spotkania co tydzień, żeby na bieżąco dzielić się tym co już zostało zrobione oraz co przed nami. Niezwykle istotna jest też szczerość w komunikacji - przyznanie się do zaległości bądź problemu z jakimś zadaniem, który można pokonać dzięki wsparciu innych.

W trakcie opracowywania artykułu korzystano z publikacji “Kształcenie zdalne - historia prawdziwa. Oczami studentów” i “Kształcenie zdalne - historia prawdziwa. Oczami samorządów studenckich” oraz z wniosków z prowadzonych w ramach projektu szkoleń z samorządami studenckimi.

Paula Leśniewska, Julia Sobolewska